پایان بشار اسد ؟!

 

نشنال اینترست: شورشیان سوری که مدت‌ها تصور می‌شد در مبارزه خود برعلیه رژیم بشار اسد،  شکست خورده‌اند، در اول دسامبر پس از تسخیر دومین شهر سوریه، حلب و در میان عقب‌نشینی وحشت‌زده سوریه، جهان را شوکه کردند. سپس لحظه تکان‌دهنده‌تری فرا رسید: سقوط حماه برای اولین بار در درگیری‌های تقریباً چهارده ساله اخیر. در زمان نگارش این مقاله، نیروهای شورشی به راهپیمایی برق آسای خود به سمت حمص ادامه می دهند، زیرا درگیری ها در بخش های شرقی و جنوبی این کشور بالا گرقته است. این نبرد گسترده می تواند آینده سوریه را در میان مدت و بلند مدت تعیین کند و در کوتاه مدت نقشه ژئوپلیتیک این کشور را به شدت متزلزل خواهد کرد.

گروه مسلح حیات تحریر الشام که قبلاً در استان ادلب در شمال غرب سوریه مستقر بود، در 27 نوامبر عملیاتی با عنوان "بازدارندگی از تجاوز" خود را اعلام کرد. در عرض چند روز، این گروه بیشتر استان حلب را به تصرف خود درآورد، حال آنکه نیروهای طرفدار اسد سال ها طول کشید تا با حمایت حملات هوایی روسیه و شبه‌نظامیان مورد حمایت ایران مانند حزب‌الله لبنان به چنین نتیجه ای دست بیابند. . تنها یک هفته بعد، حماه سقوط کرد و این گروه و متحدانش بزرگراه های اصلی را در پیشروی خود به سمت جنوب به سمت حمص به دست گرفتند.
 تاکنون مسکو و تهران به طور قابل توجهی از دمشق حمایت کرده اند. هر دو کشور همچنان گرفتار جنگ‌ها در جاهای دیگر هستند و ظرفیت تهران برای دفاع از قلمرو اسد به‌دلیل حملات هوایی اسرائیل برعلیه نیروی قدس سپاه پاسداران بازوی خارجی نیروهای امنیتی  ایرانبه‌طور قابل ملاحظه‌ای کاهش یافته است. در همین حال، حزب‌الله رهبری خود را از دست داده و اکنون با آتش‌بس نیم بندی در لبنان مواجه است. ذکر این نکته ضروری است که ایران در اوایل سال جاری افسران ارشد خود را در نتیجه تهدیدهای اسرائیل به تدریج از سوریه خارج کرده است.
ترکیه حامی اصلی مخالفان مسلح رسمی سوریه و دارای نفوذی بر تحریر الشاماست. در حالی که تحریر الشام برای انجام عملیات خود نیاز به تأییدیه  این کشور داشت، اما  ترک ها احتمالا به سختی انتظار این درجه از موفقیت را داشت.
با توجه به اینکه منافع اصلی ترکیه در سوریه دیگر شامل تغییر رژیم نیست، بلکه مستلزم جلوگیری از تشکیل گروه های تروریستی کرد در مرز جنوبی آن است، ترک ها احتمالا عملیاتی را برای تحت فشار قرار دادن اسد برای مذاکرات دوجانبه تایید کردند. علاوه بر این، آنکارا امیدوار است که آوارگان سوری را به زور هم شده به شمال سوریه بازگرداند - که این امر تا حدی با گسترش قلمرو مخالفان در سوریه محقق شد، البته در عین حال خطر بی‌ثباتی که می‌تواند این تلاش‌ها را متوقف کند. آیا روسیه - حامی قوی مذاکرات سوریه و ترکیه - به طور ضمنی رویکرد آنکارا را تایید کرده است یا خیر مشخص نیست.

در واقع، در حالی که ترکیه از تحریر الشام و دیگر عناصر مخالف که در حال حاضر با اسد ، حمایت می‌کند، هدف محتمل‌تر آن‌ها فشار آوردن به رئیس‌جمهور سوریه با یک حمله نظامی موفقیت‌آمیز به حلب و افزایش فشار بر پایگاه نیروهای دموکراتیک سوریه (SDF) تحت حمایت ایالات متحده در تل بود. آنکارا احتمالاً تصور می کرد که اولی اسد را مجبور می کند تا در نهایت مذاکرات دوجانبه عادی سازی مجدد با رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه را برگزار کند. در عین حال، این مورد تهدیدی کلیدی امنیت ملی یعنی شبه‌نظامیان وابسته به حزب کارگران کردستان (پ‌ک‌ک) با یگان‌های مدافع خلق (YPG) در این منطقه را در نزدیکی مرز ترکیه از بین می‌برد .
به این ترتیب، به نظر می رسد که ترک ها کنترل اوضاع را از دست داده اند و تحریر الشام به سرعت در حال پیشروی به سمت جنوب است. .........

منبع و ادامه: نشنال اینترست