آیا رهبر بعدی ایران آخرین رهبر خواهد بود؟
فارین افرز: سالهاست که ناظران ایران شایعاتی درباره درگذشت علی خامنهای، رهبر ایران منتشر میکنند. زمانی که مجلس خبرگان جمهوری اسلامی یک نشست بزرگ در سال 2024 را از سپتامبر به نوامبر عقب انداخت، برخی نظر دادند که خامنه ای بیمار است. زمانی که خامنهای در آن جلسه به تشریح نحوه انتخاب جانشین خود پرداخت، دیگران اظهار داشتند که پایان او نزدیک است. هرگاه خامنهای برای مدت طولانی ناپدید میشود، مردم حدس میزنند که ولی فقیه مرده است.
در حال حاضر، شایعات در مورد مرگ خامنه ای بسیار اغراق آمیز به نظر می رسد. او هنوز مشغول به امور معمول خودش است و اظهاراتش در مورد جانشینی صرفاً احکام قانون اساسی ایران را بازگو می کند. اما از منظر اکچوئر، سلطنت خامنه ای تقریباً به طور قطع در سال های پایانی خود است. ولی فقیه یک مرد 85 ساله است که از سرطان نجات یافته است. در سال 2022، هنگامی که به مشهد رفت، به کسانی که با او سفر میکردند، گفت که احتمالاً این آخرین سفر او خواهد بود. در آینده ای نه چندان دور، مجلس خبرگان رهبری باید رهبر جدیدی را معرفی کند.
خامنه ای هنوز علناً از وارث مورد علاقه خود نامی نبرده است. و با گذشت زمان، اکثر نامزدهایی که زمانی به عنوان افراد موردنظر بودند، از رقابت خارج شده اند. اما یک پیشتاز همچنان وجود دارد: مجتبی خامنهای، پسر رهبری. این روحانی 56 ساله در حال حاضر از قدرت سیاسی قابل توجهی برخوردار است و انتخابات را برای کمک به نامزدهای مورد علاقه خود دستکاری می کند. یاران خامنه ای از شخص مجتبی به عنوان رهبر مورد نیازبرای کشور یاد می کنند. از جمله مجتبی را به عنوان فقیه و متفکر برجسته اسلامی ستوده اند. آنان به طور همزمان پیشنهاد کرده اند که او افکار مدرن تری دارد که می تواند فساد را از بین ببرد، اقتصاد راکد کشور را اصلاح کند و مردم خشمگین را آرام کند.
مجتبی مانند هر مقام رهبری جدید، سیاست های تهران را پس از روی کار آمدن تغییر می دهد. او ممکن است، برای مثال، برخی از محدودیتهای اینترنتی را به این امید که به ایرانیهای خشمگین راه حلی بدهد، از میان بردارد. با این حال، این ایده که او واقعاً ایران را اصلاح خواهد کرد، خیالی است. مشکل اصلی کشور فقط رهبری سیاسی بد نیست، بلکه یک سیستم سیاسی ناهمگون و بد است. ایرانی ها خواهان یک دموکراسی تمام عیار هستند، نه خودکامگی. آنان خواهان پایان دادن به تبعیض و حکومت دینی هستند. اما خامنهای جوان به همان اندازه که بزرگتر است به جمهوری اسلامی پایبند است. بنابراین ظهور مجتبی یا ظهور هر روحانی دیگری، مردم کشور را به فشار بیشتر بر تهران ترغیب خواهد کرد. نتیجه می تواند اعتراضات گسترده یا حتی یک شورش آشکار بر علیه دولت باشد......
دولتهای جمهوری اسلامی نیز همواره برای گریز از تنگنای کاهش درآمدهای ارزی، به ویژه در پی تحریمها، بارها از ذخایر ارزی برداشت کردهاند. بر پایه برآوردهایی، ذخایر ارزی ایران از بیش از ۱۲۰ میلیارد دلار در سال ۱۳۹۰ به کمتر از ۱۰ میلیارد در سال ۱۴۰۲ رسید. از همین رو، دولت مسعود پزشکیان نه درآمد ارزی بسنده دارد و نه میتواند به میزان مورد نیاز از ذخیره ارزی برداشت کند.
پاسخحذفدور جدید تحریمها اولین اقدام هشدارآمیز علیه پکن و تهران محسوب میشود که با هدف قرار دادن چین طراحی شده است، بدون اینکه مذاکرات غیررسمی برای بررسی امکان توافق با حکومت ایران بهمنظور محدود کردن برنامه هستهای این کشور متوقف شود.
پاسخحذف