واشنگتن هیچ علاقه ای به دنبال کردن صلح در اوکراین ندارد!

 

نشنال اینترست: مجله فارین افرز در آخرین شماره خود مقاله ای با عنوان "یک جنگ غیرقابل پیروزی: واشنگتن به پایان بازی در اوکراین نیاز دارد" منتشر کرد. این مقاله توسط ساموئل چاراپ، دانشمند ارشد علوم سیاسی RAND Corporation نوشته شده است و تعدادی پیشنهاد معقول رد آن ارائه می کند که پایان دیپلماتیک جنگ اوکراین را در اولویت قرار می دهد. برای مثال نیز نمونه را مطرح بیان می کند. آتش بس کره، ترتیبات امنیتی ایالات متحده و اسرائیل و گروه تماس بوسنی نمونه هایی هستند که به منظور ارائه نقشه راه برای توقف خصومت ها می تواند مورد استفاده قرار گیرد.

تعدادی از پاسخ‌ها نیز متعاقباً در نسخه آنلاین این نشریه منتشر شد. پاسخ دهندگان به ارزیابی نویسنده می تازند. در نظر آنان هیچ یک از طرفین در حال حاضر توانایی دستیابی به پیروزی نهایی را ندارند که در این زمینه به عنوان ایجاد کنترل بر قلمرو مورد مناقشه در اوکراین تعریف می شود. در عوض، آنان ادعا می‌کنند که پیروزی اوکراین صرفاً با ارائه تسلیحات بیشتر و مرگبارتر غربی ممکن است. همچنین بحث بر فرض نااستواری  رژیم پوتین است. آنان شورش پریگوژین (که در مجموع شش بار جداگانه در پاسخ های مختلف ذکر شده است) را به عنوان شواهدی انکارناپذیر از یک گروه نهفته از روس های ناراضی که می توانند و در نهایت برای سرنگونی دولت فعلی بسیج می شوند، ذکر می کنند. 

افراطی ترین دیدگاه از سوی دیمیترو ناتالوخا، رئیس کمیته امور اقتصادی پارلمان اوکراین و عضو مجمع پارلمانی شورای اروپا بیان شده است. ناتالوخا ادعا می‌کند که ترک هر سرزمینی که توسط روسیه اشغال شده است به مسکو اجازه می‌دهد تا متعاقباً از آن سرزمین به عنوان سکوی پرتاب برای حملات آینده برای تصرف بقیه کشور استفاده کند، همانطور که او ادعا می‌کند پس از توافق‌های مینسک در سال‌های 2014 و 2015 این کار را انجام داد. اگرچه او به راحتی این واقعیت را که هم مسکو و هم کیف به طور مداوم در اجرای مفاد پروتکل مینسک و مینسک 2 شکست خوردند، نادیده می‌گیرد. . ناتالوخا استدلال می کند که اوکراین باید تا زمانی که تمام زمین های اشغال شده از روسیه پس گرفته شود، جنگی راادامه دهد. علاوه بر این، بازگشت استان‌های شرقی و کریمه باید با تغییر اجباری رژیم در مسکو و انتضاب یک رهبر مورد تایید غرب دنبال شود. این تضمین می کند که "روسیه پس از پوتین رضایت اوکراین را خواهد داشت."

صرف نظر از اینکه در میز مذاکره چه اتفاقی می افتد، اوکراین و متحدانش باید هدفشان این باشد که روسیه کمتر ضدغربی شود. بنابراین پوتین نمی تواند در قدرت باقی بماند.او متعاقباً معتقد است که جهان متمدن باید در مورد رویارویی با رهبری روسیه به اجماع برسد، «همانطور که در مورد اسلوبودان میلوسویچ در یوگسلاوی، صدام حسین در عراق و بشار اسد در سوریه به چنین توافقی رسید. این نمونه‌هایی ست که هر نظاره گر صادق، از سیاست خارجی ایالات متحده در طی سی سال گذشته ارزیابی می کند . گام نهایی پس از فروپاشی کامل روسیه و استقرار یک دولت دست نشانده، غیرنظامی کردن کشور و نابودی رسانه دولتی آن یعنی «ماشین تبلیغاتی» آن خواهد بود......

منبع و ادامه : نشنال اینترست