12 میلیون مرد عصبانی!
فارین پالسی:ولایت وردک، افغانستان - پلیس این مرد معتاد به هروئین را با دستبند به یک پاسگاه کوچک پلیس در ولسوالی دورافتاده چاک بر پشت یک موتورسیکلت با خود آورد. او لحظاتی قبل توسط طالبان در مرکز شهر دستگیر شده بود و حالا در راه رفتن به زندان موقتی ست که همان جنگجویان جوان طالبان پیشتر ساخته بودند. او باید در زندان می ماند تا پاک شود.
حکمت یکی از افسران پلیس گفت که آنان بر اساس شرع عمل می کنند. هیواد یک جوان 24 ساله که در چاک بزرگ شد و حدود هفت سال پیش به طالبان پیوست، او بخشی از جوخه ای بود که در چندین ماه پیش در جریان حمله طالبان به تصرف مرکز ولسوالی کمک کرد. دانش و آگاهی او از شریعت و قوانین و رهنمودهای اسلامی در بهترین حالت محدود اندک است اما او اینک یکی از مأموران و مجریان قانون است،
او گفت :مردم به دنبال عدالت هستند و از طالبان تنها گزینه این روزها می خواهند تا اختلافات خود را حل کنند.
من یکی از 30 پلیسی هستم که مسئول حدود 50 جامعه کوچک در این منطقه هستند. قاضی در دادگاه شرعی به مردم کمک می کند تا مشکلاتشان را حل کنند. اختلافات بزرگتر به دادگاه استانی در مرکز شهر، میدان شهر کشیده می شود.
در افغانستان، 20 سال پس از سقوط اولین رژیم طالبان و دو ماه پس از سقوط آخرین دولت جمهوری، به وضوح نیاز به عدالت دیده می شود. در حکومت سابق افغانستان که تنها در لفظ ،بر اساس شرع اداره می شد، سیستم فضایی دست و پا گیر، پرهزینه و مملو از فساد بود. این امر باعث شد که برخی از مردم، چه در مناطق تحت کنترل دولت یا طالبان ، به دنبال عدالت در دادگاه‌های کارآمدتر، ارزان‌تر و سالم ترباشند . این خواسته حتی قبل از اینکه شورشیان قدرت را به دست گیرند وجود داشت.
مشکل این است که طالبان، نه در آن زمان و نه امروز، حقوقدانان بزرگی نیستند. شریعت همه چیز را توضیح نمی دهد و راه را برای تفسیر بسیاری چیزها باز می گذارد. طالبان هم همه چیز را از دریچه خود می بینند.
در 20 سال گذشته، آنها یک دولت در سایه داشتند، اما بر اساس کدام قوانین؟ محمود ماهرون، استاد دانشگاه کابل که در حال حاضر در خارج از افغانستان به سر می برد، گفت. «آنان هر کاری را که می‌خواستند کاملاً خودسرانه بود انجام می‌دادند.
عبدالشکور رشاد، یک قاضی 40 ساله، از جمله کسانی ست که سال ها به اداره دادگاه های در سایه و غیر رسمی در ولسوالی قره باغ ولایت غزنی در جنوب غربی کابل متهم شده بود. او می گوید سرمان همیشه شلوغ بود.اما او امروز در بارگاه اصلی شهر غزنی در کنار چهار مفتی نشسته است. همه آنان در مؤسسات مذهبی تحصیل کرده اند و البته نه در دانشکده های حقوق. میز قاضی مملو از کتاب های مذهبی است و اتاق با پرچم های به اصطلاح امارت اسلامی تزئین شده است.....
نظرات
ارسال یک نظر