چگونه یک دیکتاتور مدرن باشیم؟

 

بلومبرگ: دیکتاتورهای گذشته و قدیمی با تکیه بر ترور و سانسور آشکار شناخته می شوند. در مقابل، مستبدان نسل جدید، کمتر دستگیر می‌شوند و بیشتر دروغ می‌گویند. آنها خود را در نمایش دموکراسی پنهان می کنند و بر دستکاری اطلاعات و شایسته سالاری خود تکیه دارند. این مردان قدرتمند همچنان خواهان کنترل همه چیز هستند اما هدفشان برای دستیابی به کنترل، چیزی مانند چابکی لی کوان یو سنگاپور است، نه وحشیگری مدل جوزف استالین.

سرگئی گوریف و دانیل تریزمن در کتاب جدید خود "چرخش دیکتاتورهای : چهره در حال تغییر استبداد در قرن بیست و یکم" و ویژگی های این مدل و روش جدید و پیامدهای آن را بیان می کنند. من با آنان در مورد خطرات و مزایای کارهاشان صحبت کردم، چرا چنین دیکتاتوری‌هایی همیشه دوام نمی‌آورند و چرا ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه به روش‌های گذشته بازگشته است؟ 

مکالمه ما به خاطر طولانی بودن و و وضوحش ویرایش شده است.کلارا فریرا مارکز: کتاب شما پوتین را یکی از دیکتاتورهای اصلی چنین چرخش هایی توصیف می کند ، اما با این وجود رژیم او در سالهای اخیر به طور قابل توجهی تیره و تاریک شده است. امروز پس از سالها تشدید سرکوب مخالفان و حمله به اوکراین ، او را چگونه توصیف می کنید؟
دانیل تریزمن، استاد علوم سیاسی در دانشگاه کالیفرنیا، لس آنجلس: روسیه اکنون یک دیکتاتوری ترسناک است. ما شاهد افزایش شدید سرکوب سیاسی آشکار از سال 2018 ب و ارعاب مخالفان ا نیروی پلیس بوده ایم. پس از آغاز تهاجم به اوکراین ، پوتین قانونی را مطرح کرد که حتی به کارگیری اصطلاح «عملیات ویژه» به  تهاجم اوکراین به عنوان جرم محسوب می شود. کسی نمی گوید که رژیم سرکوبگر نیست. این لفاظی ها نیز در برخی مواقع به شدت خشونت آمیز شده است.

ما شاهد تغییرات واقعی هستیم. سوال اینجاست که چرا؟ما شاهد تغییرات واقعی هستیم. سوال اینجاست که چرا؟
ما فکر می کنیم که این امر در درجه اول به دلیل تداوم مدرنیزاسیون اجتماعی و اقتصادی جامعه روسیه وابسته است. از سال 2012، افزایش ضریب نفوذ اینترنت در روسیه آغاز شد. سرعت بیشتر اینترنت 3G و بالاتر، و  حتی 5G در دسترس شد و گفتمان سیاسی در YouTube ظاهر می شود  را ممکن می کند. [الکسی] ناوالنی [رهبر زندانی اپوزیسیون] هم شتاب دهنده و هم یکی از نشانه های این تغییر است. در کنار این ها  تغییر ارزش ها، افزایش مطالبات برای آزادی بیان، حق تظاهرات و غیره نیز افزایش یافت. پوتین این تغییرات را می بیند و تا سال 2019 تقریباً به این نتیجه رسید که روش های قدیمی او دیگر کارساز نیستند. او عملیات های بیشتری را به سرویس های امنیتی سپرد، اجازه داد پلیس خشونت بیشتری اعمال کند و تعداد بیشتری از مردم را را بازداشت کند....

منبع و ادامه : بلومبرگ