چرا جنگ اوکراین هیچ برنده ای ندارد؟

 

فارین افرز: افراد بسیار کمی پیش‌بینی می‌کردند که یک جنگ طولانی و به این شدت در اروپا آنهم در قرن بیست و یکم ممکن است سربگیرد. اما برای سه سال خونین، تهاجم روسیه به اوکراین دقیقاً همین پرده را به نمایش گذاشت. صدها هزار روس و اوکراینی در دو دوسوی این جنگ کشته و تعداد بیشتری مجروح شده اند. شهرها به ویرانه های بدل شده اند و توسط سنگرها تکه تکه شدند و نمایی وحشتناک از جنگ جهانی اول را به خاطر آوردند.

اکنون، جنگ در اوکراین به یک رکود آشکار رسیده است. روسیه همچنان به تصرف قطعات کوچکی از خاک  اوکراین در امتداد جبهه شرقی آنهم با تحمیل تلفات غیرقابل تحمل زیاد، ادامه می دهد، اما تنها دو کشور در مورد قابلیت های حمله دوربردشان به برابری دست یافته اند. هر دو به کشورهای جنگی کاملاً بسیج شده تبدیل شده‌اند که به روسیه اجازه می‌دهند شکست‌های اولیه خود را جبران کند و در آنسو به اوکراین، کشوری کوچک‌تر، اجازه می‌دهند تا از طریق خسارات سنگین همچنان به جنگ ادامه دهد. بنابراین، در آینده نزدیک، خطوط مقدم احتمالاً نسبتاً راکد باقی خواهند ماند. هیچ پیشرفت بزرگی وجود نخواهد داشت.
 با این حال، دونالد ترامپ، رئیس جمهور ایالات متحده، قول داده است که به این جنگ پایان دهد و با مسکو تماس گرفته تا مذاکراتی را بین مقامات آمریکایی و روسی آغاز کند. در حالت تئوری، این مذاکرات می تواند سال 2025 را به سال تعیین کننده ای برای درگیری تبدیل کند. اما هیچ دلیلی وجود ندارد که فکر کنیم مداخلات کلانتر جدید واشنگتن دگرگون کننده و تعیین کننده خواهد بود، به ویژه با توجه به اینکه کی یف از گفتگو کنار گذاشته شده است. دولت ترامپ در حال حاضر متوجه شده که پیچیدگی های این درگیری مانع از یافتن راه حل های سریع می شود. ترامپ به درخواست ولادیمیر پوتین،  مبنی بر اینکه اوکراین از عضویت ناتو کنار گذاشته و به روسیه حوزه نفوذ داده شود، پذیرفته است. اما پوتین در ازای خواسته های حداکثری خود در مورد خلع سلاح و انقیاد اوکراین چیزی نداده است. این نتیجه می‌تواند باعث شود واشنگتن کناره‌گیری کند و حمایت از کی یف را از سر بگیرد.
اما صرف نظر از نتیجه مذاکرات، جنگ در اوکراین قبلاً ماهیت درگیری در سراسر جهان را تغییر داده است. ثابت کرده است که امروزه پهپادها، هوش مصنوعی و دیگر انواع فناوری پیشرفته، داوران مهم موفقیت در زمین و هوا هستند. این نشان داده است که کشورهای متخاصم سرعت میدان جنگ و انطباق استراتژیک خود را تسریع می کنند. و تنش‌های بین سربازان و غیرنظامیان و ضعف‌های نظریه‌های فعلی در مورد نحوه تعامل این دو در درگیری‌های فناوری پیشرفته را برجسته کرده است. در کنار همه اینها، جنگ کمبودهای نظامیان غربی را آشکار کرده است.
به ویژه با توجه به تمایل ترامپ برای تحمیل قطعنامه، اطمینان کمی در مورد چگونگی انجام تهاجم وجود دارد. اما پوتین تقریباً به طور قطع به تلاش برای تصرف یا نابودی هر چه بیشتر اوکراین قبل از هرگونه توافق صلح ادامه خواهد داد. (با تجمع نیروهای روسی در بلاروس، او آشکارا در حال آماده شدن برای تهدید سایر کشورهای اروپایی نیز هست.) در همین حال، اوکراین به این فکر می کند که آیا می تواند بدون کمک آمریکا به جنگ بپردازد. ولودیمیر زلنسکی،  اخیراً این شانس‌ را «کم» ارزیابی کرده است. با این حال، اگر توافق پوتین و ترامپ برای دولت و مردم اوکراین غیرقابل تحمل باشد، این کشور مجبور خواهد بود تنهایی به میدان برود......

منبع و ادامه : فارین افرز