ایران هم‌رتبه موزامبیک و گواتمالا در لیست فاسدترین اقتصادهای جهان
: گزارش اخیر «شاخص فساد» نشان می‌دهد که در میان کشورهای منطقه، «امارات متحده عربی» و «قطر» بهترین وضعیت را از نظر کنترل فساد داشته‌اند و این در حالی است که کشورهایی همچون «سوریه»، «یمن» و «لیبی» در میان بدترین‌هایِ جهان جای داشته‌اند.این سازمان جنبشی جهانی با یک چشم انداز جهانی است که در آن دولت، تجارت، جامعه مدنی و زندگی روزمره مردم عاری از فساد قرارا دارد. با بیش از 100 شعبه در سراسر جهان و یک دبیرخانه بین المللی در برلین ما در حال مبارزه با فساد هستیم تا این چشم انداز و شیوه را به واقعیت تبدیل کنیم.شاخص فساد (CPI) در آمارهای امسال بسیار ناراحت کننده است و تصویری از وضعیت فساد را در سراسر جهان به ما نشان می دهد. در حالی که اکثر کشورهاتقریباً هیچ پیشرفتی در زمینه مقابله با فساد نداشته اند.در دهه گذشته، بیش از دو سوم کشورها نمره زیر 50 را کسب کردند.تجزیه و تحلیل های ما نشان می دهد که کرونا به فساد و بحران دموکراسی دامن زده است.
سال 2020 ثابت شد که یکی از بدترین سالهای تاریخ اخیر است. با شیوع جهانی COVID 19 اثرات مخرب سلامت و تأثیر اقتصادی این وضعیت بر افراد و جوامع در سراسر جهان فاجعه بار بوده است.همانطور که سال پر فراز و نشیب گذشته نشان داده شده است، COVID 19 فقط یک بحران بهداشت نیست بلکه بحران اقتصادی و همچنین یک بحران فساد، است.
بر اساس این گزارش، کشورهایی که درگیر بحران‌های گسترده‌ای نظیر جنگ بوده‌اند، بیشتر از سایر کشورها با فساد دست و پنجه نرم می‌کنند و این در حالی است که بروز همه‌گیری کرونا هم مزید بر علت شده و هر چه یک کشور دسترسی کمتری به امکانات کنترل همه‌گیری داشته، میزان فساد در آن کشور هم بیشتر شده است.
این اما به نظر بدیهی می‌رسد. تصور کنید در کشوری مانند «یمن» زندگی می‌کنید که نه فقط در محاصره کامل اقتصادی توسط «عربستان سعودی» قرار دارد (کشتی‌های حامل مواد غذایی نمی‌توانند در یمن پهلو بگیرند)، که تقریبا تمامی زیرساخت‌های اقتصادی و شهری هم در کشور شما در اثر جنگ از بین رفته‌اند و حالا یک سالی است که در کنار گرسنگی، قحطی و وبا، با کرونا هم دست و پنجه نرم می‌کنید.
در این شرایط، احتمالا مقامات حکومتی و افرادِ با نفوذ، دسترسی بیشتری به امکاناتِ جیره‌بندی شده (نظیر دارو، غذا، امکانات بهداشتی و غیره) خواهند داشت و هر چه فاصله شهروندان از نظر جغرافیایی، عقیدتی و سیاسی با مرکزیت بیشتر باشد، دسترسیِ آنها به این بدیهی‌ترین نیازها هم کمتر خواهد بود. این یعنی در کشوری که احتمالا پیش از این هم ساختاری فاسد داشته، حجم فساد چند برابر می‌شود.
بر این اساس، «دانمارک» (رتبه یک به صورت مشترک با «نیوزیلند»)، «فنلاند» و «سوئد» (به صورت مشترک در رتبه ۳) و «نروژ» (رتبه ۷) قرار دارند و دیگر کشورِ اصلی در منطقه اسکاندیناوی، «ایسلند» در جایگاه ۱۷ در این فهرست قرار گرفته است.
در میان کشورهایی با کمترین میزان فساد، نام کشورهای اروپای غربی بیش از هر منطقه دیگری از جهان به چشم می‌خورد. «سوئیس» (باز هم در رتبه ۳ به همراه «فنلاند» و «سوئد»)، «هلند» (رتبه ۸) و «آلمان» (رتبه ۹). در واقع، بر اساس این گزارش، کشورهای شمال و غرب اروپا، کمترین میزان فساد دولتی را در جهان دارند.
بر اساس گزارش «شاخص ادارک فساد»، ایران از میان ۱۸۰ کشورِ مورد بررسی در این رده‌بندی، در جایگاه ۱۴۹ قرار گرفته و در واقع، تنها ۳۰ کشور وضع بدتری از ایران داشته‌اند.
این اما در حالی است که به غیر از «نیجریه» (در رتبه ۱۴۹ به صورت مشترک با ایران) و «جمهوری دموکراتیک کنگو» (در رتبه ۱۷۰)، تمامی کشورهایی که وضعیت فساد بدتری نسبت به ایران دارند، اقتصادهایی به مراتب کوچک‌تر و کم جمعیت‌تر از ایران دارند.
به عبارت دیگر، اگر این دو کشور آفریقایی را از فهرست حذف کنیم (در حالی که جمهوری دموکراتیک کنگو یکی از توسعه نیافته‌ترین کشورهای جهان است)، «ایران» در کنار «نیجریه» (با جمعیت حدود ۲۰۶ میلیون نفری)، بزرگ‌ترین و پرجمعیت‌ترین اقتصادهای فاسد در جهان هستند.....
منبع و ادامه:سازمان شفافیت بین الملل
نظرات
ارسال یک نظر