من قبلا دخترم را فروختم ، حالا می خواهم کلیه ام را بفروشم!

 

گاردین:خانواده رحمتی از چهار سال پیش که خانه خانوادگی خود را در ولایت بادغیس این کشور ترک کردند، در یک کلبه گلی با سقف پلاستیکی در یکی از زاغه های شهر هرات زندگی می کنند. خشکسالی روستای آنها را غیرقابل زندگی و زمین ها را غیرقابل کشت کرد. بنابراین رحمتی‌ها نیز مانند حدود 3.5 میلیون افغانی که مجبور به ترک خانه‌های خود شده‌اند، اکنون در جایی زندگی می‌کنند که در آن آوارگان داخلی روزگار می‌گذرانند.

هیچ شغلی وجود ندارد. اما این زن 50 ساله برای دو پسرش که یکی فلج و دیگری که مشکل روانی دارد ، می بایست هزینه بیمارستانی بپردازد و در کنار اینها هزینه داروهای شوهرش نیز هست.

او می گوید: «من مجبور شدم دو تا از دخترانم، یک هشت ساله و شش ساله را بفروشم. رحمتی می‌گوید که چند ماه پیش دخترانش را به مبلغ 100000 افغانی (تقریباً 700 پوند) به خانواده‌هایی که نمی‌شناسد فروخت. دخترانش تا زمانی که به سن بلوغ برسند نزد او می مانند و سپس به غریبه ها تحویل داده می شوند.

الیته این امر در افغانستان غیرمعمول نیست. خانواده ها روال فروش یک دختر برای ازدواج در آینده را انجام می دهند، اما او را در خانه بزرگ کنند تا زمان ترک خانه فرا  رسد. با این حال، با عمیق‌تر شدن بحران اقتصادی کشور، خانواده‌ها گزارش می‌دهند که کودکان را در سنین پایین‌تر تحویل می‌دهند، زیرا نمی‌توانند هزینه تغذیه بچه ها را تامین کنند.

با این حال، فروش آینده دخترانش تنها تصمیم دردناکی نبود که رحمتی مجبور به گرفتن آن شد. او از خانه اش در زاغه هرات به نشریه رخشانه می گوید: «به دلیل بدهی و گرسنگی مجبور شدم کلیه ام را بفروشم.

به گفته سازمان ملل، افغانستان در آستانه «بحران انسانی و فروپاشی اقتصادی» قرار دارد. سفیر این آژانس در افغانستان گفته است که 'بدترین بحران بشردوستانه تاریخ معاصر خود را تجربه می کند'. خشکسالی، کووید 19 و تحریم های اقتصادی اعمال شده پس از به دست گرفتن قدرت توسط طالبان در اوت 2021، عواقب فاجعه باری بر اقتصاد این کشور داشته است. همچنین افزایش چشمگیر تورم منجر به افزایش شدید قیمت مواد غذایی شده است......

منبع و ادامه:گاردین