اعدامها در ایران اعتراضات را سرکوب میکند، اما مبارزات در ایران زیرزمینی میشود!
رویترز: اعدام معترضان در ایران، و نمایش اجساد بی جان شان در حالی که از جرثقیل آویزان شده اند، به نظر می رسد ترس کافی برای دور نگه داشتن مردم از خیابان ها را پس از ماه ها ناآرامی ضد دولتی در جامعه ایجاد کرده است.....
موفقیت در سرکوب بدترین آشفتگی سیاسی و اعتراض ها در سالهای اخیر، شاید این دیدگاه را در میان حاکمان تندرو ایران تقویت کند که سرکوب مخالفان راهی برای ماندن در قدرت است. با این حال، به گفته تحلیلگران و کارشناسانی که با رویترز صحبت کردند، این دستاورد ممکن است کوتاه مدت باشد. آنان استدلال می کنند که توسل به خشونت مرگبار دولتی صرفاً مخالفان را به سمت مبارزات زیرزمینی می کشاند و خشم مردم ایرانیان را نسبت به تشکیلات روحانیون که برای چهار دهه بر آنان حکومت کرده می کنند، عمیق تر می کند.
بهگفته سعید گلکار، پژوهشگر خاورمیانه در دانشگاه تنسی در ایالات متحده، هرچند سرکوبهای گسترده حکومت، از شمار معترضان در خیابانها کاسته است، اما به نارضایتیها و خشم عمومی دامن زده است.
سیاست سرکوب و ارعاب، از ابتدای قدرتگیری نظام جمهوری اسلامی پیگیری شده است. در این چارچوب، حاکمان جمهوری اسلامی آمادهاند تا برای حفظ قدرت و حفظ نظام، از هر ابزاری برای سرکوب مخالفان و خاموش کردن آتش اعتراضها استفاده کنند.
با این حال، مشکلات و ناکارآمدی اقتصادی، از جمله تورم بالای ۵۰درصد و بیکاری گسترده جوانان، شرایط کنونی را پیچیده کرده است. بهگونهای که بهگفته هادی قائمی، بهرغم تمامی سرکوبها و اعدامها، حکومت قادر نیست شرایط را به قبل از خیزش سراسری و مرگ مهسا امینی بازگرداند..........
نظرات
ارسال یک نظر