راه اندازی کنسولگری چین در بندرعباس برای آمریکا چه معنایی دارد؟
.jpg?itok=kVfv2DnY)
نشنال اینترست: در 21 دسامبر، چین اولین سرکنسولگری خود را در بندرعباس، مهمترین قطب حمل و نقل دریایی جنوب ایران، رسما افتتاح کرد. حزب کمونیست چین و ایران هر دو این اقدام را به‌عنوان گامی در جهت تحکیم بیشتر روابط دوجانبه نامیدند و ستایش کردند. سفیر چین در ایران این اقدام را نقطه عطفی در روابط چین و ایران خواند و سفیر سابق ایران در چین نیز در مقابل گفت که پیش‌بینی می‌کند پکن نقشی پیشرو در توسعه مناطق ساحلی جنوبی ایران ایفا کند.
برای درک بهتر اهمیت این توسعه، باید به تصویر بزرگتری در این باره نگاه کرد که با امضای یک سند همکاری استراتژیک بیست و پنج ساله نیمه محرمانه شروع می شود. افتتاح این کنسولگری پس از امضای توافقنامه موسوم به "مشارکت راهبردی جامع بین ایران و چین" در مارس 2021 و پس از توافق اولیه در سفر شی جین پینگ رئیس جمهور چین به تهران در ژانویه 2016 صورت گرفت.
اگرچه جزئیات این سند علنی نشد، اما بر اساس برخی گزارش‌ها، این قرارداد شامل امتیازات ویژه‌ای ست که ایران به چین داده است، از جمله فروش نفت، گاز و محصولات پتروشیمی ایران با قیمت تخفیف تضمینی. اجاره استفاده از برخی جزایر ایران به چین و تصویب استقرار پایگاه نظامی چین برای تامین امنیت تاسیسات پکن در استان های ناآرام جنوبی ایران.
از نظر برخی کارشناسان ایران، با امضای قرارداد بیست و پنج ساله، تهران را بالفعل به مستعمره چین تبدیل کرد و البته ایران در برابر تغییرات جمعیتی و هجوم گسترده اتباع چینی آسیب پذیر است. برخی کارشناسان معتقدند که هدف چین ایجاد یک مرکز جاسوسی در ایران بر اساس این توافق است.
آیا ارتش چین می تواند قیام در ایران را سرکوب کند؟
در حالی که هر دو کشور مصمم به گسترش روابط دوجانبه هستند، با ورود اعتراضات سراسری به چهارمین ماه خود، دولت ایران با چالش داخلی بی‌سابقه‌ای مواجه است. رژیم آخوندی نتوانست جوانانی را که به دنبال دگرگونی ساختاری هستند - یعنی تغییر رژیم - ساکت کند و تهران ممکن است نیاز به درخواست حمایت خارجی برای سرکوب مخالفان خود داشته باشد.
کمک گرفتن از جنگجویان خارجی و گروه های شبه نظامی غیرایرانی در برخی مناطق سابقه دارد. در واقع، شهروندان شیعه از عراق، افغانستان، پاکستان و یمن به گروه‌هایی تبدیل شده‌اند که توسط سپاه پاسداران انقلاب تشکیل شده‌اند.....
نظرات
ارسال یک نظر