چشم انداز اعتراضات در ایران در سال 2023
رویترز: اعتراضات سراسری ناشی از مرگ مهسا امینی زن کرد ایرانی در بازداشت، ایران را وارد دوره جدیدی کرده است. دوره تازه ای که سبب بزرگتر شدن بحران عمیق بین روحانیون که قدرت را در دست دارند و جامعه ایران در کل شده است.
خانواده امینی گفتند که دخترشان پس از دستگیری توسط پلیس اخلاق در 23 شهریور به دلیل نقض قانون پوشش اجباری جمهوری اسلامی مورد ضرب و شتم قرار گرفته است. امینی سه روز بعد درگذشت. مقامات علت مرگ این جوان 22 ساله را وجود مشکلات پزشکی از قبل می دانند.
مرگ او سالها نارضایتی انباشته شده در جامعه ایران بر سر مسائلی مانند تشدید کنترلهای اجتماعی و سیاسی گرفته تا فلاکت اقتصادی و تبعیض علیه اقلیتهای قومی را بیدار کرد.
اکنون رهبران مذهبی ایران در مواجهه با بدترین بحران مشروعیت خود از زمان انقلاب اسلامی 1979 هستند. آنان سعی کردهاند این ناآرامیها را بهعنوان قیامهای جداییطلبانه اقلیتهای قومی به تصویر بکشند و نشان دهند که این اعتراض ها وحدت ملی را تهدید میکند نه حکومت روحانیون را،
به گفته فعالان و گروه های حقوقی، سردادن شعارهایی در حمایت از اقلیت ها، همبستگی بین اقوام مختلف ایران در جریان اعتراضات را تقویت و تلاش های مقامات را تضعیف کرده است.معترضان از همه اقشار به خیابان ها آمدند و خواهان سقوط جمهوری اسلامی هستند. زنان با خشم روسری های و حجاب اجباری را پاره کرده و سوزانده اند.
حاکمان ایران ائتلافی از "آنارشیست ها، تروریست ها و دشمنان خارجی" را به سازماندهی تظاهرات متهم کرده اند.خبرگزاری هرانا اعلام کرد تا 21 دسامبر 506 معترض از جمله 69 خردسال کشته شده اند.هرانا گفته است که 66 تن از نیروهای امنیتی نیز کشته شده اند. هزاران نفر دستگیر و دو معترض نیز اعدام شدند. اعدام این افراد با محکومیت شدید جوامع غرب مواجه شد
چرا این اعتراض ها مهم است؟
این اعتراض ها با پیشروی زنان و جوانان، برای بقای جمهوری اسلامی و تشکیلات دینی اش تهدیدی جدی است.
با این حال، این ناآرامی های به هم پیوسته به این معنی نیست که جمهوری اسلامی با عمر چهل ساله اش با توجه به قدرتی که دستگاه امنیتی اش در اختیار دارد، به زودی از پا بیافتد. جنبش اعتراضی بدون رهبر ، چالشی ست که نظم سیاسی جدیدی را می طلبد.
اما همچنین این ناآرامیها آسیبپذیری تشکیلات را در برابر خشم عمومی نشان داد و این نگرانی را در میان رهبران ارشد ایجاد کرد که یک گام اشتباه حتی با فرض فروکش کردن اعتراض ها ،میتواند به معنای ظهور مشکلات بیشتری باشد.
هیچ تضمینی وجود ندارد که نیروی های امنیتی بیشتر بتوانند به ناآرامی ها پایان دهند، زیرا تا کنون سرکوب خشونت آمیز تنها اعتراض های بیشتری را برانگیخته است.
نظرات
ارسال یک نظر