چرا شیوه گروگان گیری دیپلماتیک جواب می دهد؟
فارین پالسی: بازداشت خودسرانه یک تاکتیک فشار غیراخلاقی و اغلب مؤثر است روشی که از چین تا ایران و ایالات متحده رایج است.آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه ایالات متحده، روز دوشنبه طی سخنرانی اش روش بازداشت خودسرانه را محکوم کرد و آن را "کاملا غیرقابل قبول" خواند. او درست می‌گوید، اما چیزی که به‌ویژه در مورد این رویه گیج‌کننده است این است که دولت‌ها گاهی از آن استفاده می‌کنند، حتی زمانی که مغایر با اهداف اعلام‌شده‌شان باشد و به منافع کلی‌شان آسیب برساند.
اما چین در این میان می خواهد یک تصویر مناسب از روش خود ارائه دهد. هدف اصلی دولت چین متقاعد کردن بقیه جهان برای افزایش نفوذ بین المللی اش به عنوان یک تحول خوش خیم است و البته به تصویر کشیدن این کشور به عنوان یک قدرت جهانی مسئول با پیگیری و تحقق (تقریبا) بهترین منافع برای همگان. همانطور که چند هفته پیش گفتم، این موضوع "برد-برد" در مرکز سخنرانی اخیر شی جین پینگ، رئیس جمهور چین در مجمع جهانی اقتصاد نمایان بود و ظاهراً او در اولین گفتگوی تلفنی خود با جو بایدن، رئیس جمهور جدید ایالات متحده، بر لزوم همکاری چین و آمریکا تأکید کرد.این بسیار به نفع چین است که به عنوان یک قدرت ستیزه جو، کنشگر، جنگ طلب، ضد بشر به بقیه جهان معرفی نشود (به همین دلیل اطلاق دیپلماسی به اصطلاح جنگجوی گرگ در این باره توصیف نادرستی است). چین به این شیوه از دادن بهانه به منتقدان خودداری می کند و احتمال کمتری وجود دارد که سایر کشورها برای محدود کردن نفوذ ش متحد شوند.
با وجود اینکه این کشورتلاش می‌کند چهره ملایم ومعطوف خود را به بقیه جهان نشان دهد، اما چین به طور تهاجمی اتباع خارجی و شهروندان دوگانه را هدف قرارمی دهد و معمولاً به اتهام هایی مانند جاسوسی یا نقض قوانین مختلف امنیت ملی بازداشت می کند. در سال‌های اخیر دو کانادایی (مایکل کوریگ از گروه بحران بین‌المللی و مایکل اسپاور، مدیر یک برنامه تبادل فرهنگی در کره شمالی)، یک مجری اخبار چینی استرالیایی (چنگ لی)، یک استاد تاریخ ژاپنی (نوبو ایواتانی) را بازداشت کرده است. یک تاجر چینی آمریکایی (کای لی) و یک تاجر آمریکایی با اصل و نسب چینی (فان "ساندی" فان-گیلیس) در میان بازداشت شدگان هستند. برخی از بازداشت شدگان متعاقبا آزاد شدند اما برخی دیگر همچنان در بازداشت به سر می برند و در برخی موارد همچنان در انتظار محاکمه در سیستم قضایی غیرشفاف چین هستند.
ایران تصویر و رفتار گیج کننده تر و مبهم تری در این باره از خود ارائه می دهد. در دوران ریاست جمهوری حسن روحانی، ایران تلاش می کرد از منطقه خطر و مورد تهاجمی که توسط آمریکا و دشمنان منطقه ای اش در آن قرار گرفته بود، خارج شود. علیرغم علاقه آشکار به عادی سازی روابط با بقیه جهان، ایران همچنان به بازداشت خارجی ها و دو تابعیتی به اتهام های مشکوک ادامه می دهد و اغلب آنان را برای سال ها در زندان یا برزخ قانونی قرار می دهد. از نمونه های بارز آن می توان به نازنین زاغری رتکلیف (یک کارمند ایرانی انگلیسی در بنیاد تامسون رویترز که در سال 2016 هنگام ملاقات با والدینش بازداشت شد و به «تلاش برای سرنگونی رژیم ایران» متهم شد)، کاووس سید امامی (استاد ایرانی کانادایی که به تأسیس بنیاد میراث حیات وحش ایرانی کمک کرد و ظاهراً در حین بازداشت در اثر خودکشی درگذشت) و ژیو وانگ، دانشجوی فارغ التحصیل چینی آمریکایی که در سال 2016 در حین انجام تحقیقات منبع اولیه برای پایان نامه ای در مورد سلسله قاجار دستگیر شد و به 10 سال زندان محکوم شد. به اتهام «جاسوسی» او در سال 2019 در یک مبادله زندانی برای مسعود سلیمانی، دانشمند ایرانی که در آمریکا به دلیل تلاش برای صادرات کالاهای غیرمجاز به ایران متهم شده بود، آزاد شد....
نظرات
ارسال یک نظر