پس از حمله موشکی ایران، سرنوشت گروگان های اسرائیل چه می شود؟

 

نیویورکر: متی دانسیگ شنبه شب، زمانی که ایران برای انتقام از ترور اخیر فرماندهان ارشد سپاه ، حمله موشکی عظیمی به اسرائیل انجام داد، در خانه خود در شهر سدی بوکر در جنوب اسرائیل بود. همانطور که دانسیگ و خانواده اش در یک اتاق تقویت شده برای چنین مواقعی در خانه خود پناه گرفتند، ذهن او مانند همیشه به سمت پدرش می رفت. الکس دانسیگ از جمله گروگان‌هایی بود که حماس در حملات 7 اکتبر به گروگان گرفته است و وی همچنان در غزه در اسارت است. متی نگران بود که حمله ایران امکان توافق برای آزادی الکس و دیگر اسیران را پیچیده تر کند. او روز یکشنبه به من گفت: «این چیزی ست که سبب می‌شود بی‌بی توجه را از گروگان‌ها منحرف کند.

خانواده های گروگان های اسرائیلی ماه ها سعی کردند ترس و ناامیدی خود را علنی نکنند. هنگامی که اواخر سال گذشته  آتش بس به هم خورد و تنها کمتر از نیمی از دویست و پنجاه و سه اسیر آزاد شدند، خانواده ها از مقصر دانستن مستقیم بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر، خودداری کردند. هنگامی که خبرنگاران در مورد بستگان مفقود شده شان از آنان سوال کردند، دولت را تحقیر نکردند. (در واقع، کارشناسان به آنان توصیه کردند که بهتر است اصلاً در مورد تمایلات سیاسی خود صحبتی نکنند.) اما شش ماه از قتل عام 1200 اسرائیلی توسط حماس گذشته است و جنگی آغاز شده که به گفته مقامات غزه، تعداد بیشتری، چیزی در حدود بیش از سی و سه هزار فلسطینی کشته شده اند. همچنین به‌نظر می‌رسد که مذاکرات متوقف شده است و اینک خانواده‌های برخی از گروگان‌ها مستقیماً بر علیه نتانیاهو زبان باز کرده اند و شخص نتانیاهو را «مانع» معامله‌ای می‌خوانند که در پایان عزیزانشان را به خانه بازخواهد گرداند. 

من برای اولین بار با متی دانسیگ در تل آویو ملاقات کردم، جایی که جمعیت زیادی با شعار " انتخابات فوری !" با تظاهرکنندگان آزادی گروگان ها تظاهرات ضد دولتی در سال گذشته راه انداختند . این دو گروه در هم آمیخته ند و کشور را به تشنج کشاندند. دانسیگ عکس پدرش و تابلویی را در دست داشت که روی آن نوشته شده بود: «بی‌بی، تو مأموریتی برای فدا کردن جان گروگان‌ها نداری». الکس دانسیگ، مورخ هفتاد و پنج ساله هولوکاست، از کیبوتز نیر اوز دستگیر و به تونل های غزه برده شده است . برخی از همبندانش در آتش‌بس نافرجام سال گذشته آزاد شدند، و گزارشی متواضعانه از او ارائه کردند: الکس در سلولی تنگ، مشغول ایراد سخنرانی‌های بداهه آمیزی درباره تاریخ یهود بود. دانسیگ خاطرنشان کرد: "این ها مال روز پنجاه و پنجم بود." از آن زمان تاکنون، چهار ماه از پدرش که برای بیماری قلبی اش نیاز به داروی روزانه دارد می گذرد و از او خبری نیست. همینطور سه ماه از ملاقات نتانیاهو با دانسیگ و بستگان چند گروگان دیگر می گذرد و به آنها گفته شده که آزادی عزیزانشان بخشی از ماموریت اوست. دانسیگ گفت: «او باعث شد باور کنم که واقعاً برایش آزادی گروگان ها مهم است. اما او ما را فریب داد.....

منبع و ادامه : نیویورکر